Rhodophyta: Rood Zeewier
Kenmerken : De rode kleur van deze algen resultaten van de pigmenten fycoerythrine en fycocyanine , dit maskeert de andere pigmenten , chlorofyl a (geen Chlorofyl b ) , beta - caroteen en een aantal unieke xanthofylen . De belangrijkste reserves zijn meestal floridean zetmeel en floridoside ; waar zetmeel als dat van hogere planten en groene algen is afwezig. De wanden zijn gemaakt van cellulose en agars en carrageenanen , zowel lange keten polysaccharide in algemeen commercieel gebruik . Er zijn enkele eencellige vertegenwoordigers van diverse oorsprong ; complexer thalli zijn opgebouwd uit filamenten .
Een zeer belangrijke groep van rode algen is de verkalkte wieren , die calciumcarbonaat afscheiden op het oppervlak ofCorallina officinalis hun cellen . Sommige van deze koraalmossen worden gearticuleerd (rechts , Corallina , met flexibele rechtopstaande takken , andere zijn crustose ( onder) Deze koraalmossen zijn gebruikt in bot - vervangende therapieën Coralline algen werden gebruikt in de oudheid als wormmiddelen , aldus de binomiale Corallina officinalis . . .
Verschillende rode algen worden gegeten: het best bekend onder deze is dulse (Palmaria palmata boven) en Carrageen Moss (Chondrus crispus en Mastocarpus stellatus).
Echter, Nori, gepopulariseerd door de Japanners is de meest waardevolle zee gewas geteeld door de aquacultuur met een waarde van meer dan US $ 1 miljard.
De rode algen Kappaphycus en Betaphycus zijn nu de belangrijkste bronnen van carrageen, een veel gebruikte ingrediënt in voedsel, particuarly yoghurt, chocolademelk en gerepareerd pudding. Gracilaria, Gelidium, Pterocladia en andere rode algen worden gebruikt bij de vervaardiging van de belangrijke agar, wijd als groeimedium voor micro-organismen en voor voedsel en biotechnologische toepassingen.
AlgaeBase dynamische soorten tellingen blijkt dat er ongeveer 10.000 soorten zeewieren, waarvan ongeveer 6.500 zijn rode algen (Rhodophyta), de overgrote meerderheid van die zee. Deze zijn te vinden in de getijdenzone en in de subtidale tot een diepte van maximaal 40, of af en toe, 250 m. De belangrijkste biomassa van rode algen wereldwijd wordt geleverd door de Corallinaceae en Gigartinaceae.
Verschillende rode algen worden gegeten: het best bekend onder deze is dulse (Palmaria palmata boven) en Carrageen Moss (Chondrus crispus en Mastocarpus stellatus).
Echter, Nori, gepopulariseerd door de Japanners is de meest waardevolle zee gewas geteeld door de aquacultuur met een waarde van meer dan US $ 1 miljard.
De rode algen Kappaphycus en Betaphycus zijn nu de belangrijkste bronnen van carrageen, een veel gebruikte ingrediënt in voedsel, particuarly yoghurt, chocolademelk en gerepareerd pudding. Gracilaria, Gelidium, Pterocladia en andere rode algen worden gebruikt bij de vervaardiging van de belangrijke agar, wijd als groeimedium voor micro-organismen en voor voedsel en biotechnologische toepassingen.
AlgaeBase dynamische soorten tellingen blijkt dat er ongeveer 10.000 soorten zeewieren, waarvan ongeveer 6.500 zijn rode algen (Rhodophyta), de overgrote meerderheid van die zee. Deze zijn te vinden in de getijdenzone en in de subtidale tot een diepte van maximaal 40, of af en toe, 250 m. De belangrijkste biomassa van rode algen wereldwijd wordt geleverd door de Corallinaceae en Gigartinaceae.